واگن مسطح (گاهی اوقات واگن تخت، واگن پلتفرم، ایالات متحده: flatcars)، که توسط اتحادیه بینالمللی راهآهن (UIC) طبقهبندی میشوند، واگنهای کالای راهآهن هستند که دارای یک عرشه مسطح، معمولاً تمام قد (یا ۲ عرشه روی ماشین) هستند.
حمل و نقل) و روبنا کم یا بدون. در مقابل، واگن های روباز دارای دیواره های جانبی و انتهایی بلند و واگن های کالای سرپوشیده دارای سقف و کناره های ثابت هستند.
واگن های Flat اغلب برای حمل و نقل کالاهایی طراحی می شوند که به آب و هوا حساس نیستند. برخی از انواع واگن مسطح می توانند به طور کامل توسط برزنت یا هود پوشانده شوند و بنابراین برای حمل و نقل کالاهای حساس به آب و هوا مناسب هستند.
بر خلاف “واگن کالا با سقف باز”، منطقه بارگیری یک صفحه کاملاً باز است و پس از برداشتن پوشش، قابل دسترسی است.
صفحه کف بخش بزرگی از این نوع واگن تخت کالا را تشکیل می دهند. به عنوان مثال در سال ۱۹۹۸، آنها ۴۰ درصد از کل ناوگان کالایی متعلق به شرکت حملونقل آلمانی DB را تشکیل میدادند که اکثریت قریب به اتفاق آن واگنهای تخت با بوژی بودند.
کالاهای معمولی که توسط این واگن های راه آهن حمل می شوند عبارتند از: وسایل نقلیه، موتور، لوله های بزرگ، تیرهای فلزی، سیم پیچ ها، مش سیم، محصولات فولادی نیمه کاره، (ورق، کلاف، لوله، میله و صفحه)، کانتینر، ریل، تراورس و کامل. بخش هایی از مسیر راه آهن شن، ماسه و سایر کالاهای فله بر روی واگن های تخت با پانل های جانبی حمل می شود
- واگن های تخت توسط UIC به موارد زیر طبقه بندی می شوند:
- واگن های کالای معمولی با حروف رده "K"، "O" و "R"
- واگن های مخصوص کالا با حروف دسته "L" و "S"
تفاوت اصلی بین انواع معمولی و خاص واگن تخت این است که اولی همیشه باید دارای یک عرشه مسطح باشد که بتوان روی آن راند، در حالی که انواع خاص لازم نیست چنین طراحی شده باشند.
در هر دو نوع واگن پلتفرم ، انواعی با محورهای مجزا، و همچنین واگن های بوژی وجود دارد.
علاوه بر این، اصطلاحات متعدد دیگری برای طبقه بندی واگن مسطح بر اساس هدف آنها، اما بدون مشخصات واضح و جامع، استفاده می شود.
واگن مسطح کالای استاندارد UIC
تلاش های اتحادیه بین المللی راه آهن (UIC) برای استانداردسازی واگن های تخت به دهه ۱۹۵۰ برمی گردد. این تلاش ها منجر به ایجاد ویژگی هایی برای واگن های به اصطلاح استاندارد شد. واگن های تخت استاندارد شده در جزوه های UIC زیر مشخص شده اند:
- UIC 571 -1 - واگن های استاندارد - واگن های معمولی دو محوره
- UIC 571 -2 - واگن های استاندارد - واگن های معمولی بوژی
- UIC 571 -3 - واگن های استاندارد - واگن های ویژه
- UIC 571 -4 - واگن استاندارد - واگن برای حمل و نقل ترکیبی
اجرای این دستورالعمل ها برای اعضای UIC تا حدی الزام آور و تا حدی داوطلبانه است. از اواخر سال ۱۹۷۷، واگن های تخت که تا حدی با این دستورالعمل ها مطابقت دارند با نام “UIC” شناسایی می شوند. ت
واگن پلتفرم که به طور کامل با جزوات مطابقت دارند، و بنابراین واگن های استاندارد UIC واقعی هستند، نام “UIS St” را دارند.
واگن مسطح ویژه با بوژی
این بزرگترین گروه انواع واگن فلت، هم از نظر تنوع و هم از نظر تعداد است.
طبقه بندی آنها به عنوان واگن های ویژه یا به دلیل نداشتن عرشه واگن قابل رانندگی یا به دلیل تعداد محور آنها ناشی می شود. برخلاف واگن های استاندارد، این تخت ها عمدتاً برای یک هدف خاص بهینه شده اند. در سال ۱۹۹۸ DB حدود ۲۲۰۰۰ واگن کلاس S در ناوگان خود داشت.
انواع واگن فلت ویژه حمل خودرو
- نام: واگن فلت (مسطح) مسقف ۴ محوره Four axle double-deck covered wagon for cars
- مدل: ۲۳-۴۶۹-۰۸
- کاربری: ویژه حمل خودرو
- نام: واگن فلت (مسطح) مسقف ۴ محوره Four axle double-deck covered wagon for cars
- مدل: ۲۳-۴۶۹-۰۸
- کاربری: ویژه حمل خودرو
- نام: واگن فلت مسقف
- مدل: ۱۱-۲۸۷
- کاربری: ویژه حمل خودرو
- نام: واگن تخت چهار محوره دوطبقه حمل خودرو Four axle double-deck flat wagon for cars
- مدل:۱۳-۴۷۹-۰۱
- کاربری: ویژه حمل خودرو