مسیر ایرانی کریدور شرق-غرب ار مرزهای شمال شرقی ایران شامل: دوغارون، سرخس، باجگیران، لطف آباد، اینچه برون، به مرزهای خروجی غربی و شمال غربی شامل جلفا، بازرگان، سرو، رازی، تمرچین، باشماق، خسروی و بالعکس است.
این مسیر دارای دسترسی ریلی در محور سرخس-رازی به طول ۲۰۰۸ کیلومتر و با ظرفیت حمل نقل دو میلیون تن بار است.
این مسیر برای افزایش ترافیک بار از چین به ترکیه و کشورهای اروپایی و همچنین در جهت معکوس خدمت می کند.
قطار بلوکی که از این کریدور می گذرد به طور متوسط بین ۲۰ تا ۲۵ روز بار را از چین به اروپا می رساند. این چارچوب زمانی ترانزیت یکی از مزیت های اصلی کریدور حمل و نقل است.
موقعیت ژئوپلیتیکی و زیرساخت های فعلی ایران به طور بالقوه این کشور را به عنوان قطب ترانزیتی منطقه ای در امتداد کریدور شرق به غرب برای ترانزیت بارهای چین به اروپا تبدیل می کند. مهمترین کریدور بندرعباس را به کریدور شرقی و آستارا متصل می کند که با تکمیل راه آهن رشت – آستارا شبکه ریلی ایران از بندر بندرعباس به شمال روسیه گسترش با عنوان کریدور شمال جنوب می یابد.
